YAŞAMAK İSTİYORUM!

Ben daha küçücükken , babam beni her iyi davranışımda Kütahyaspor
maçıyla ödüllendirirdi..
'Oğlum bak, sözümü dinlersen bu hafta seni maça götüreceğim' derdi..
Ne büyük bir sevgiymiş ki , daha o zamandan beni yola getirmeyi başarmış
Kütahyaspor aşkı..

Hiç te unutamam kanıma işleyen Kütahyaspor sevdasının benim için
başlayan zamanını..
1994 yılında , Dumlupınar Stadyumu'ndaki Afyon Şekerspor maçı..
Yani şimdinin Afyonkarahisarspor'u...Merak edenler için; 2-0 kaybetmiştik..
Yani taa o zamanlar bile mağlubiyetle başlamışım Kütahyaspor'un peşinden koşmaya.
Ama hiç şikayet etmemişim, daha o yaşta...

Dondurucu soğuktaki Selçuklu maçını nasıl unuturum?
-Baba maça gidelim..
- Oğlum delimisin sen, donarız orada..
'Baba nolurr!..' diye saatlerce yalvarışıma yalancı güneşi de tanık edip
babamı da düşürmüştüm stadın yoluna..
Katil Apo'nun 90'da attığı frikik nasılda ısıtmıştı içimi...

Seramikspor maçında üvey evlat muamelesi görüp tıkmışlardı bizi ufacık rakip seyirci tribününe..
Kral İsmail atmıştı biz coşmuştuk, Tekrar Kral İsmail atmıştı,
Ardından da meşhur taklasını... Jay Jay Abdi son sözü söylemişti.
Grup Mavi Şimşek muhteşem koro eşliğinde zafer şarkıları söylemişti..

Kurban Bayramı'nda Lale Orta'nın yönettiği İkinci Ligdeki Kırklareli maçı unutulur mu?
Yağmur karla karışık yağıyor.Aklı olan dışarı çıkmaz.
Biz Dumlu'nun tribünlerinde tir tir titriyoruz.
İkinci yarı Sarı Apo (Abdullah Apak) attığı gollerle bizi 4 gollü müthiş zafere taşırken
işin eve dönüşü vardı hepimiz için..
Annem; 'Her tarafından su süzülüyor, git almam seni eve bu halde' deyince
ayılmıştım zafer sarhoşluğundan..

Serkant Gülyaşar'ın her vurduğu top gol olurken kendimden az mı geçmedim ben bu tribünlerde?

Biz bu takımın arkasından Nevşehir, Aksaray, Konya, Silifke, Tarsus, Samsun,
Alanya, İzmir gittik...
Biz bu takımı hiç menfaatsiz sevdik..
Söyler misiniz, kim sabahtan akşama kadar karşılıksız,
elinde biletle sokak sokak gezer?

İster güldür ister ağlat, lacivert sen mavi hayat demiş renkdaşlarımız...
Bizim duygularımızı ne güzel de dile getirmişler...
Biz gülmeye değil ağlamaya, sefaya değil cefaya razıyız...
Ama Mavi Lacivert bizim için hayat...Vee yarın biz yaşamak istiyoruz..
Kütahyaspor bizim için hayat tarzı...
Biz hayatımızdan vazgeçmek istemiyoruz...

Üçüncü lig olsun, ama mavi-lacivert gözümüzün önünde olsun..
Son maçta ligde kalsın..Ama Kütahyaspor bizi yalnız bırakmasın.
Öksüz bırakmasın..
Biz hayatı seviyoruz.Biz Kütahyaspor'u seviyoruz.
Hayatımızdan vazgeçmek istemiyoruz..
Zor onu da biliyoruz..Ama futbolcularımızdan yarın bir zafer bekliyoruz...
Sizin için varsın anlam ifade etmesin,
ama biz Kütahyaspor'u çok seviyoruz..

Bizi Dumlupınar Stadyumu'ndan, bizi Kütahyaspor'umuzdan ve de
binbir cefayla geçen deplasman yolculuklarından ayrı bırakmayın.
Mavi için, lacivert için;
bizim hayatımız için son bir gayret...
Nolur Kütahyaspor'u yaşatın, bizi yaşatın...

Sahipsizdik, grev yaptık;
En zor günde yalnız kaldık.
Ama yine de bir gün olsun davamızı bırakmadık!

Sefasını değil cefasını çekmeye alışkınız...
Konya'da, Bursa'da maçı izleyemeden dönülen biri kış soğuğu,
diğeri yaz sıcağı deplasman işkencelerine alışkınız...
BİZ KÜTAHYASPOR'UN HAYATIN KIYISINDAN DÖNMESİNE ALIŞKINIZ..

Son bir gayret...Biraz çaba ve üzerinizde ki mavi-lacivert forma bu
alemin krallarını devirmeye yetecektir..Bu ligin, bu grubun yıkılmaz
kalesidir Kütahyaspor..Bu liglerin sembolüdür mavi-lacivert..
Bu güne kadar solmadı..Herkes gitti Şimşek kaldı..
Kütahyaspor bundan sonra da olmalı...

Bu takıma yıllarını veren Efrahim Alkın, Abdurrahman Şaşmaz, Salih Aydın,
Özkan Acar, Abdi Aktaş, Serkant Gülyaşar, Kral İsmail ve daha niceleri..
Onlar süperman değildi..Ama hepsi bu formanın kıymetini bildi.
Yarın bu forma için gayret gösterecek her aslanın arkasında
binlerce Kütahyaspor taraftarının duası olacak.Stat yine dolacak.
Ondan da eminin ki Şimşek yine gururla çakacak..

Kütahyaspor düşmez, düşemez! Hayat bu kadar erken bitemez!...

Mutluluk, senin adındır;
Hüznün, içimde isyandır.
Acıyla yaşamak vardır;
Senin için Şimşeğim...

Bazen neşe bazen keder...Senin sevgin ömre bedel!

Benim içime 14 yılda işleyen bu yoğun Kütahyaspor aşkı,
bir düşünün 40 yıllık amcalarımız için kaç kat daha fazladır?

Ve son söz:Dün vardık, bugün varız..Yarın da OLACAĞIZ!

---RIDVAN43------
*******
 NOT:Bu yazı eski sitede 1077 kez okundu..