-CEFA SENİN GÖBEK ADIN-

    Tribün çocuğuyuz..
    Alışmışız arka kapısını tuvalet yaptığımız 302’nin rahatsız koltuklarına..
    Burdur’dan Afyon’a direk geçtiğim için, bir maç yolculuğu öncesi, içerisinde pasta börek
servisi yapılan 403’ün konforuna ayak uydurmakta güçlük çektim..

   Tesadüfen otobüste de Ulucak Bld teknik direktörü ile tanışma fırsatını buldum.
   Güzel bir değerlendirmede bulunduk futbol üzerine..Sonra sahaya gittik.
 
   Bana göre bu organizasyonu tamamıyla daha başlangıçta fiyaskoya döndüren
Afyonkarahisar şehri, maçları yan sahalara vererek bunun ilk ilmeğini örmüştü.

   Antalya’dan gelen öğrenci arkadaşım, Afyon’da okuyan bir başka arkadaşım
ve Burdur’dan giden ben statta tribüne girdik..
   Orada 3-5 polis var, sizin tribününüz burası diyerek çıkarmıyor,
otobüsten inen taraftar ise karşı tribüne alınıyordu.

   Bu gel-git arasında Kütahya’dan gelenlerle kucaklaştık.
   Ama o ara "Kütahya kümeye" sesi bir anda ortalığı karıştırdı.

   Çok gergindi Kütahyaspor taraftarı. Bir anda karıştı ortalık..
   Bana göre doğru bir şey yapıldı ve hemen önümüzdeki rakip kulübeye büyük baskılar yapıldı.
   Böyle olmalıydı.
   Kütahya’da elimizi kolumuzu sürekli bağladıklarından düşmemiş miydi bu takım?

    Öyle bir başladı ki maç..Taraftar inletiyor, futbolcu çimleri deşiyor..
    Alırız bugün bu maçı dedim rahatlıkla.
    Arka direğe yapılan her ortada boş kalıyorduk, araya attığımız her top pozisyon oluyordu
ve rakip savunmada baskı yiyince topu kaybediyordu.
    Fizikli ama kötü bir rakipti. İsmimizden de uzun süre çok çekindi.

    Sağdan gittik, soldan gittik, ortadan gittik..Gittik..Gittik..Gittik..
    Atamadan geri geldik..
   10 senedir golcümüz yok.. Kral Serkant ve Jay Jay Abdi’den beri yok..
    Atamadıkça korku arttı..Atamadıkça stres arttı..

    Kaleci Sedat’ın yine üzerine çok iş düşmediği bir maçta yine garip bir hamlesi
bizi geriye düşürdü..
    Geriye düştüğümüz böylesi bir maçı çevirecek ayaklara sahip olmadığımız için
bu işe yüreğimiz yetmedi..

    Tribünler gerildikçe gerildi..
    Daha ilk maçtan Yeşil KÖY’e kaybetmek canını acıttı herkesin.
    Belki bir mucize beklenmiyordu ancak kuradan sonra bu turu geçmeyi çok istemiştik
ve beklemiştik.Olmadı, yapamadık..
    Sonuna kadar elinden geleni yapan futbolculara teşekkür edelim.

    Sonrasında taraftarın gerginliği çok arttı.
    Hatta maç için gelen Ödemişli futbolcular gitmemizi beklerken taraftarlarının çektiği
hareketler sonrası eğer otobüslerden inilmesine polis izin verseydi, bugün büyük bir felaket konuşuluyor olabilirdi.

    Devre arasında, karşı tribündeki  Uşaklıların mavi-lacivert şampiyon-kütahya jesti güzeldi..
    Heyecanı yaşamak güzeldi. Ama çabuk bitti..
    Maçla ilgili çok da fazla şey söylemek zor.

    Gücümüzün bu olduğunu bilsem de ben iddalı bir yazı yazmıştım..
    Sebebi Kütahyaspor isminin hiçbir şekilde iddalı takımlar arasında görülmemesini hazmedemememdi.
     Halen de hazmetmiş değilim bir köy takımına elenmeyi.

    Stattaki polisler “bu bildiğimiz gerçek Kütahyaspor mu ?” diye sordular..
    Yüzümüze tokat gibi vurdu bu cümleler, içinde bulunduğumuz yerin vahimiyetini..
                                                 *                 *
    Maç sonuna gelelim..
    Ben bunu yazmaktan yorulmayacağım.
    Nedir bu polislerden çektiğimiz?

    Ben Burdur’dan formamla maça gitmişim ve Burdur’a döneceğim..
    Polise durumu anlatıyorum , beni zorla otobüse bindirmeye çalıştıklarında..
    Onlar da diyor ki, sen bin Kütahyalıların otobüsüne, Özdilek önünde in..
    Çünkü forma sıkıntı yaratır..Ondan sonrasını hallederiz diyorlar..

    Türk Polisi diyor bunu, karşı gelinir mi?
    Mantıklı geldiği için biniyorum otobüse..

    Polis eşliğinde çıkıyoruz şehirden ve Özdilek önünde otobüsümüz
beni indirmek için duruyor..
    Mert kardeşim de beni otogara gidecek otobüse bindirecek ve geri otobüsüne binip
Kütahya’ya dönecek..

    O ara arkamızdaki polis minibüsü de durdu..İçinden joplu joplu polisler indiler.
Siz bu otobüsten nasıl inersiniz , dedikten sonra konuşmaya fırsat kalmadı
jopları ensemizde hissettik.

    2 tane gencecik insana, olayları yatıştırması için, can güvenliğini korumak için
görevlendirilen Türk Polisi 15-20 kişi birden jopla saldırıyor..
    Olay yok, hiç bir şey yok..
    Eğer kızdığınız, olay çıkaran taraftarlar ise , cezasını onlar çeksin..
Alkollü olmayı bırakın, sigara bile kullanmayan iki kişiyiz..
Yani merak edenler vardır diye söylüyorum..

    Hani statlarda küfür yasaklansın diye çalışmalar yapıp cezalar uygulananıyor ya..
    Peki benim ülkemin polisi  bana nasıl o şekilde küfürler ediyor?
    Bu mudur yani emniyet dediğimiz şey?
    Şikayetçi olsak hiçbir şey olmaz..
    Akhisar’da ölüme terk edilecek şekilde jop manyağı yapılan İrfan abi hakkını arayabildi mi ki,
biz 8-10 jopun hesabını sorabilelim..
    Ben sadece Allah’a havale ediyorum..
    Bu konuda çok doluyum..
     Polislerin görevlerine; taraftar joplamak eklenmiş haberiniz olsun..
     Polis görürseniz kendinizi kollayın! Dert falan da anlatmayın, dinlemiyorlar..

    Son olarak;
    Hevesimiz kursağımızda kaldı, yapacak bir şey yok..
    ”Sen ağlat biz severiz seni”

                                                    ---RIDVAN_43---