|
BU MEKTUP, DENİZLİ'DEKİ MAÇTAN DÖNÜŞÜMÜZÜN ERTESİ GÜNÜ,
KÜTAHYASPOR'UN ÇİLEKEŞ OTOBÜSÜNÜN TEMİZLİĞİ YAPILIRKEN ,
KOLTUKLARIN ALTINDA BULUNMUŞTUR...
Canım Annem;
Yoldayız..
Sana kavuşmaya az kaldı ama canım durmadı..
Sonra anlatacaklarımı şimdiden anlatmak istedim sana...
Sizden ilk defa ayrıldığımı biliyorsunuz..
Denizli'ye gideceğimizi duyunca bir hafta hayalle yaşamıştım ya anne...
Sen de "Sakin ol yavrum" demiştin bana..
Hayatımda ilk defa 2 gün sizden ayrı kaldım, arkadaşlarımla ve hocalarımla yaşadım.
Bambaşka bir şeymiş bu anne....
İyiki gitmişiz...Zaten gidemeseydik, yıkılırdım...
Hazırlanıp ta gidememek, ömür boyu benliğimden çıkmazdı anne...
Burada belki futbolumuzla kendimizi gösteremedik ama, duruşumuzla,
hareketlerimizle göğsümde taşıdığım armayı ve Kütahya'yı temsil ettim anne...
Aç kalmadık...Açıkta kalmadık...
Diğer takımların kaldığı otellerde kalıp, resturanlarında yemek yiyemedik belki ama,
ben hiç te bundan şikayetçi değilim.
Benim yattığım yerde abiler, ablalar da yatmış..
Onların yattığı yerde ben niye yatmıyayım? Değil mi anne?
Maçlarda yaşıtım çok arkadaş edindim..Konuştuk, tanıştık...
Siz niye otelde kalmıyorsunuz , siz amatör takım değil misiniz ?
Amatör olsaydınız, bizim gibi sizi de belediyeniz gönderirdi , dediler..
Otobüsümüzde kocaman KÜTAHYASPOR yazıyor ya...Bizi profesyonel sanıyorlar anne..
Onlara amatörüz diyemedim.
Ha, unutmadan....
Bizim belediyemiz yok mu ? Elimizden tutan olmayacak mı anne?
Niye susuyorsun?
Hocalarıma sordum, onlarda sustu.....
Çok zor bir soru mu sordum anne?
Neyse anne...Seni zor duruma düşürmeyeyim...
Hayatı tanıdım...İnsanları tanıdım...
Zor gün ve iyi gün dostlarını gördüm, dünyayı öğrendim anne...
5 saat sonra yanındayım... Ben büyümüş olarak geliyorum anne...
Kütahya'mın büyüklerine sevgi ve saygılarımı sunuver benim için...
Ellerinden öperim anne...
Kütahyaspor Altyapı Takımından
1998 doğumlu G..................
|
