Aşağıdaki hikayeyi okuyunca çok hoşuma gitti.
Aynı Kütahyaspor'uma benziyor dedim kendimce..
Ama,
daha hikayenin final bölümüne ulaşamadı Şimşeğim !...
Hikayenin ortalarındayız daha...İnşallah bu hikayenin
sonu gerçekleşir , diyorum ve sizlerin de bunu mutlaka
okumasını istiyorum:

"Prof.Osman ÖZSOY'dan:

Günlerden bir gün, köylerden birinde, bir adamın eşeği
kör kuyulardan birinin içine düşmüş.
Niye düşer, nasıl düşer diye sormayın.
Eşek bu, düşmüş işte.
Hayvancık saatlerce acı içinde kıvranmış, anırmış,
sesini duyurmaya çalışmış. Derken eşeğin sahibi gelmiş kuyunun başına.
Bakmış zavallı eşek kuyunun dibinde melül mahzun bakınıyor.
Üstelik de yaralı. Bir hal çaresi düşünürken bir koşu gidip
köylüleri yardıma çağırmak gelmiş aklına.
Ne yapsak, ne etsek de şu eşeği kuyudan çıkarsak derken,
bakmışlar ki hayvan zaten yaralı, belki de kırık çıkığı da var,
çok acı çektiği de belli, artık kurtarılsa da işe yaramaz
düşüncesiyle çıkarmaktan vazgeçmişler
ve üzerini toprakla doldurmaya karar vermişler.
Herkes eline geçirebildiği ne varsa
başlamışlar kuyuyu toprakla doldurmaya.
Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları
her seferinde silkinerek üzerinden atmış.
Onlar yukarıdan atmış,
eşek silkelenerek her defasında toprağı altına almış.
Derken, ayaklarının altına aldığı toprak sayesinde
her defasında biraz daha yükselmiş ve giderek
yukarıya çıkmaya başlamış eşek.
Köylüler de şaşırmışlar hayvanın giderek yükselmesine.
Onlar atmış eşek yükselmiş derken
neticede hayvan yukarıya çıkmayı başarmış.
***
 “Hayat, bazen bizim de üzerimize abanır.
Üstümüzü toz toprakla örtmeye çalışanlar çok olur.
Bunlarla baş etmenin tek yolu sızlanmak değil,
düşünüp silkinmek ve kurtulmaktır.
Aydınlığa bir adım daha yaklaşmaktır.
Kör kuyuda olsak bile!”
***********************************
NOTUMUZ : Kuyuya düşen, kurtulma ümidi kalmayınca
üzerine toprak atılmasına karar verilen
ama sürpriz sonuçla karşılaşılan eşek hikayesinden
hangi dersi almalıyız?